ΑΓΙΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ-ΠΑΤΕΡ ΘΕΟΦΙΛΟΣ: ΕΝΑ ΕΡΓΟ ΖΩΗΣ

Ο γάμος είναι έργο ζωής. Είναι εύκολος μόνο σε ειδικές περιπτώσεις. Η πιστότητα είναι βασική για την ευτυχία. Όταν ήμασταν παιδιά θυμάμαι που ο δάσκαλος στο σχολείο μας γαλουχούσε με το τρίπτυχο ΠΙΣΤΗ - ΠΑΤΡΙΔΑ - ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ, δείχνοντας μας την σημασία των αξιών αυτών, έχοντας την πίστη ως κορόνα στο κεφάλι μας. Γιατί μέσα από την πίστη. Το βασικό σφάλμα που κάνουν τα παντρεμένα ζευγάρια είναι ότι καθένας φροντίζει να δει τί θα πάρει παρά τί θα δώσει. Η αγάπη δεν ζητάει το συμφέρον της. Δεν ζητάει τι θα πάρει και τι θα δώσει!! Η αγάπη δίνει τα πάντα και δεν περιμένει τίποτα. Αυτή είναι η αγάπη! Δεν είναι εμπόριο η αγάπη!!! Ο καθένας σκέφτεται τι «θ’ αντλήσει» από τον μέλλοντα ή μέλλουσα σύζυγό του και πάνω σ’ αυτό έγκειται και το σαθρό θεμέλιο του εκάστοτε γάμου. Μπορεί λοιπόν κρατηθεί ένα οικοδόμημα πάνω σ’ αυτό το σαθρό θεμέλιο του εγωισμού; Σαφώς και όχι. Με το παραμικρό εμπόδιο ή πρόβλημα …….Η  ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ

ΑΓΙΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΑΪΔΙΝΙΟΥ : ΤΟ ΜΕΓΙΣΤΟ ΘΕΜΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

Επιτρέψετε μου να μιλήσω, όχι τόσο σε σας τους μεγάλους, όσο στα νέα παιδιά, που από τώρα ετοιμάζονται για τον γάμο τους. Λέω ότι από τώρα ετοιμάζονται για τον γάμο τους, γιατί από μικρά παιδιά σκέφτονται αυτόν ή αυτή που θα αγαπήσουνε. Το κάθε κοριτσάκι σκέφτεται το αγοράκι του και αντίστοιχα το κάθε αγοράκι το κοριτσάκι του. Σήμερα βέβαια έχουν τα κινητά, που τα βοηθούν να έχουν καλύτερη επικοινωνία και χαίρονται τα παιδιά με αυτήν την αγάπη.  Θα ήθελα λοιπόν, να πω δυο λόγια για την δική τους την ευτυχία, γιατί αν προσέξουνε δύο-τρία πραγματάκια, πραγματικά θα είναι ευτυχισμένα. Δεν θα είναι όμως μόνο αυτά ευτυχισμένα. Πρώτα θα είναι ο Θεός ευτυχισμένος, που θα βλέπει τα παιδιά Του να είναι ευτυχισμένα και μετά θα είσαστε εσείς οι γονείς, που θα τα βλέπετε να είναι ευτυχισμένα. Δεν αξίζει λοιπόν να ασχοληθούμε με το μέγιστο θέμα του έρωτα ανάμεσα στα παιδιά; Δεν αναφέρομαι στην σαρκικότητα του έρωτα, δηλαδή σ’ εκείνα τα παλικάρια και τα κορίτσια που βλέπουν τον έρωτα μόνο σαν σάρκα, μόνο σαν τυφλή ηδονή. Αν τον δουν τα παιδιά μόνο έτσι, τότε αυτό τους έχει διαλύσει. Δεν αντέχει η αγάπη μέσα στη σαρκικότητα ενός παιδιού. Όταν η σαρκικότητα τους ενώνει σαν αγάπη, τότε……Η  ΣΥΝΕΧΕΙΑ  ΕΔΩ

ΑΓΙΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΑΪΔΙΝΙΟΥ: ΓΙΑ ΠΟΙΟΝ ΧΡΙΣΤΟ ΜΑΘΑΙΝΟΥΜΕ;

Μήπως όλα αυτά τα χρόνια για άλλον Χριστό μαθαίνουμε; Ο Ιησούς Χριστός από την Ναζαρέτ δεν είναι Αυτός ο οποίος μαστιγώθηκε και σταυρώθηκε από τους Εβραίους; Ερώτηση προς τους πολέμιους του Χριστιανισμού: Αν ο Χριστός δεν έγινε αποδεκτός, μαστιγώθηκε και σταυρώθηκε από τους Εβραίους, τότε ποια η διαφορά των νεοεποχιτών (πολέμιων της Ορθοδοξίας) από τους Εβραίους; Το θέμα αυτό ενώ μπορεί να φαίνεται απλό, σας πληροφορούμε πως όχι μόνον απλό δεν είναι αλλά μάλλον και επικίνδυνο. Τι λένε οι πολέμιοι; «Ο Χριστιανισμός είναι Εβραϊκής προελεύσεως άρα δεν τον αποδεχόμαστε». Κι άλλη ερώτηση τώρα: Μήπως τούτη η εμμονή κρύβει κάποιον Χιτλερισμό; Κι όμως κρύβει! Τι έλεγε ο ….. Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ

Άγιος Χαράλαμπος Αϊδινίου :Το μόνο βέβαιο είναι η καταστροφή.

Για να λειτουργήσει μια κοινωνία ανθρώπων απαιτεί σαν βασική της ΑΡΧΗ από όλα τα μέλη της να εκφράζουν συνεχώς τον σεβασμό τόσο προς τον εαυτό τους όσο και προς τους άλλους, και μάλιστα θα πρέπει ο σεβασμός αυτός να είναι πηγαίος και να περιέχει αγάπη γιατί μόνο τότε έχει διάρκεια. Ας αναλογιστούμε για μια στιγμή, πόσο σεβασμό τρέφουμε καθημερινά εμείς για τον εαυτό μας, για τον διπλανό μας, για τους συγγενείς μας, για τους φίλους μας, για το περιβάλουν , όταν οδηγούμε , όταν περπατάμε όταν εργαζόμαστε, όταν έχουμε εξουσία και δύναμη. Ας αναλογιστεί ο καθένας για τον εαυτό του και ας αφήσουμε κατά μέρος την κακή μας συνήθεια να λέμε πάντα «τι κάνει ο άλλος» και ας κοιτάξουμε το τι κάνουμε εμείς! Σεβασμός λοιπόν. Σεβασμός και αγάπη. Μόνον αν τα κατέχεις μπορείς να τα δώσεις.  Αν δεν τα έχεις κάνει «κτήμα» σου,  και πορεύεσαι χωρίς αυτά είσαι ένας…….Η  ΣΥΝΕΧΕΙΑ  ΕΔΩ

Άγιος Χαράλαμπος Αϊδινίου : Μὴ φοβοῦ· μόνον πίστευε

Αυτός ο τόσο εντυπωσιακός λόγος τού Κυρίου, μάς δίνει τήν αφορμή νά δούμε πώς κι εμείς μέ τή βοήθεια τού Θεού μπορούμε νά ξεπεράσουμε τούς φόβους πού δημιουργεί στίς ψυχές μας, πρώτον, ο αγώνας μας γιά τήν καθημερινή επιβίωση, δεύτερον, τό ορμητικό ρεύμα τού κακού καί τρίτον, οι έκτακτες ώρες εσχάτου κινδύνου. Είναι φυσικό, ιδιαίτερα στήν κρίσιμη περίοδο πού διερχόμαστε, νά δημιουργείται φόβος στίς ψυχές τών ανθρώπων, οι οποίοι αγωνίζονται γιά τήν καθημερινή τους επιβίωση μέ τεράστιες δυσκολίες καί δυσοίωνες προβλέψεις γιά τό μέλλον. Νέοι άνθρωποι, στό ξεκίνημα τής ζωής τους, βλέπουν νά ορθώνονται μπροστά τους ανυπέρβλητα εμπόδια πού τούς ανακόπτουν τήν πορεία πρός τήν επιθυμητή επαγγελματική καί οικογενειακή αποκατάσταση. Τί απομένει λοιπόν νά κάνουμε; Η μόνη λύση είναι η καταφυγή μέ πίστη καί εμπιστοσύνη στόν Κύριο. Τό ρεύμα τού κακού σάν ορμητικός χείμαρρος κατακλύζει καί  παρασύρει τά πάντα. Άραγε μπορεί νά αντέξει κανείς μέσα σ αυτήν τήν πλημμύρα τής αμαρτίας; Πώς θά μεγαλώσουν τά παιδιά μέσα σ αυτόν τόν κόσμο τής κακίας καί τής διαφθοράς; Δικαιολογημένοι οι φόβοι καί οι ανησυχίες γιά κάθε άνθρωπο. Ειδικά όμως ο πιστός χριστιανός λαμβάνει θάρρος καί ενίσχυση. Υπάρχει τό ενδεχόμενο…….Η  ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ

Άγιος Χαράλαμπος Αϊδινίου: Η διαφορά ανάμεσα στη γνώση και την κατανόηση

Στις πνευματικές Μου υποδείξεις έγιναν συχνά ανθρώπινες προσθήκες που όταν αποδείχθηκαν εσφαλμένες έκαναν πολλούς να αμφιβάλλουν για την αλήθεια. Από την άλλη μεριά προστέθηκαν συχνά ανθρώπινα κατασκευάσματα στα θεϊκά Μου λόγια Αγάπης και τώρα οι άνθρωποι επιμένουν και προσκολλούνται στα ανθρώπινα λόγια. Έτσι έννοιες που ίσχυαν για τους ανθρώπους εκείνης της εποχής, συμπεριλήφθηκαν στο θείο Λόγο Μου, όπως π.χ. ότι οι γυναίκες δεν επιτρέπεται να διδάσκουν. Ποτέ δεν έδωσα τέτοια εντολή, απλά είχα λάβει υπ’ όψη μου τις συνθήκες εκείνης της εποχής. Δεν υπάρχει λοιπόν καμία δικαιολογία να ισχύει σαν θεϊκός Λόγος, πράγμα που φαίνεται και από τα λόγια Μου ότι “θα χύσω το Πνεύμα Μου πάνω από κάθε σάρκα και οι δούλοι Μου και οι υπηρέτριές Μου θα προφητέψουν”. Ό,τι λοιπόν έκρινα απαραίτητο πως έπρεπε να διορθωθεί, το ανασκεύασα με νέες Αποκαλύψεις και προφητείες, οι οποίες όμως και αυτές με τη σειρά τους μολύνθηκαν και πρέπει να καθαρισθούν. Σας έχω δώσει όμως την υπόσχεση ότι “θα σας οδηγήσω στην Αλήθεια”! Γι’ αυτό μπορείτε να είσαστε βέβαιοι ………Η  ΣΥΝΕΧΕΙΑ  ΕΔΩ

Άγιος Χαράλαμπος Αϊδινίου: Γκρίζες ζώνες

Κάποτε πίστευα πως θα έρθει η ώρα να βγω στη σύνταξη , να απολαύσω τα εγγόνια μου. Τώρα δεν ξέρω αν θα προλάβω κι αν θα με αφήσουν. Κάποτε πίστευα ότι τα Ίμια και εκατοντάδες άλλα Ίμια , ο ουρανός και θάλασσα τους είναι Ελληνικά . Τώρα είναι γκρίζες ζώνες . Κάποτε άκουγα Ελληνικά στους δρόμους με γέλια παιδιών που έπαιζαν. Τώρα μόλις νυχτώσει κλείνομαι μέσα και ακούω ξένους κατακτητές να περπατάνε φωνάζοντας στους δρόμους «μου», και τα παιδιά σταμάτησαν να παίζουν. Κάποτε ήμουνα ενεργός πολίτης. Τώρα είμαι ένας αριθμός στατιστικής. Κάποτε είχα όνειρα και ελπίδα. Τώρα ……..Η  ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ

Άγιος Χαράλαμπος Αϊδινίου: Τι σημαίνει αληθινή προσευχή; Και πως επιτυγχάνεται;

Ένας άνθρωπος ζούσε μόνος στο αγρόκτημά του. Κάποια στιγμή αισθάνθηκε την ανάγκη να κάνει μια απλή προσευχή. Το μεσημέρι, πριν το φαγητό. Και το βράδυ πριν κοιμηθεί.

Μια μέρα αποφάσισε να κρατά λογαριασμό των προσευχών του! Έτσι, για κάθε προσευχή που έκανε, έβαζε ένα καρύδι μέσα σε ένα γυάλινο βάζο.

Αυτό συνεχίσθηκε για χρόνια. Το σπίτι του γεωργού γέμισε ράφια με γυάλινα βάζα γεμάτα καρύδια. Και καθώς ο αριθμός τους όλο αύξανε, ο άνθρωπός μας αισθανόταν όλο και μεγαλύτερη ικανοποίηση.

Του φαινόταν, σαν να μεγάλωνε η περιουσία του! Τότε είδε…….Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ

Άγιος Χαράλαμπος Αϊδινίου : Μην ξεχνάτε να προσεύχεστε

Καθένας από εμάς βιώνει περιόδους σκότους και μοναξιάς. Στις πικρές δοκιμασίες, βάλσαμο για την ψυχή σου είναι η προσευχή. Προσευχηθείτε για δύναμη να υπομείνετε μέχρι τέλους. Ρωτήστε τον Επουράνιο Πατέρα: Τι περισσότερο θα ήθελες να κάνω; Υπάρχει ένα μονοπάτι που οδηγεί στο δένδρο της ζωής, στον Χριστό. Είναι στενωπό και στενό, απόλυτο και επακριβές. Οι εντολές του Θεού είναι απόλυτες αλλά όχι περιοριστικές. Μας προστατεύουν από πνευματικό και σωματικό κίνδυνο και μας αποτρέπουν από το να χαθούμε. Το ταξίδι της ζωής είναι γεμάτο δυσκολίες. Είναι εύκολο να μας διασπασθεί η προσοχή, να ξεφύγουμε από το μονοπάτι και να χαθούμε. Τα βάσανα αποτελούν αναπόφευκτο και αναγκαίο μέρος της αιώνιας προόδου μας. Όταν έλθει η αντιξοότητα…….Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ

Άγιος Χαράλαμπος Αϊδινίου: Η καλύτερη τέχνη

Το να είναι κάποια καλή μητέρα είναι τέχνη.  Με την καρδιά μιλάει στις καρδιές των παιδιών της. Με τη λογική, τη σύνεση, και τη θέλησή της καλλιεργεί το νου, ασκεί και δυναμώνει τη θέλησή τους. Τα μαθαίνει να επιθυμούν, να σκέπτονται και να κάνουν το ορθό. Τα προωθεί από τα εύκολα στα δύσκολα θέματα ζωής. Τα μαθαίνει να υποτάσσουν τις επιθυμίες τους στο σωστό. Τα εισάγει στο πνεύμα του καθήκοντος, της θυσίας, της υποταγής στο θέλημα του Θεού. Έτσι η αγάπη της δεν είναι τυφλή και καταστρεπτική. Έχει φως και δύναμη. Είναι ότι ζητά η παιδική ψυχή. Ασφάλεια, χαρά, πράξη, συνέπεια, παράδειγμα. Η Μητέρα δεν έχει μόνο καθήκοντα αλλά και δικαιώματα. Προσφέρεται, θυσιάζεται χωρίς………ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΕΔΩ 

Άγιος Χαράλαμπος Αϊδινίου: Καί ζείς. Τί αλήθεια ζείς;

Αγάπη. Μία λέξη, πολλές έννοιες, πολλές σημασίες. Καί όλες σωστές!

Αγάπη λέξη ιερή, αγάπη λέξη θεία, πού γράφεται μές στίς καρδιές, καί όχι στά βιβλία!

Τελικά, τί είναι αγάπη, φίλοι μου;

Ο Θεός αγάπη εστί διαβάζουμε στήν Αγία Γραφή. (Α΄ Ιω. 4,16). Άς προσέξουμε τί λέει: δέν λέει ότι ο Θεός έχει αγάπη αλλά ότι, ο Θεός, είναι αγάπη.

Μιά αλήθεια τόσο γνωστή, μά καί τόσο άγνωστη.

Άγνωστη, γιατί αυτό είναι κάτι πού δέν κατανοείται εγκεφαλικά, ούτε νοησιαρχικά, ούτε αναλύεται σέ επιστημονικά εργαστήρια, ούτε ερμηνεύεται μέ νομικίστικους κανόνες καί ετυμολογικούς ορισμούς, αλλά βιωματικά, μέσα στήν καρδιά τού ανθρώπου.

Η λέξη αγάπη, είναι τόσο πολυφορτωμένη, τόσο πολυτραγουδισμένη, μά συνάμα καί τόσο διεφθαρμένη πού, μερικές φορές, αποφεύγω νά τή χρησιμοποιώ! Γιατί;

Επειδή όλοι μιλούν γιά αγάπη, αλλά τίς περισσότερες φορές…….ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑΕΔΩ 

Άγιος Χαράλαμπος Αϊδινίου: Είναι κανείς εδώ;

Ένα απο τα πιο γλυκά παραμύθια που αξίζει την προσοχή μας...γιατί στα παραμύθια κρύβονται οι μεγαλύτερες αλήθειες της ζωής!

Ήταν που λέτε μια φορά κι ένα καιρό ένα  σκιουράκι. Ούτε όμορφο, ούτε άσχημο. Ούτε έξυπνο, ούτε κουτό. Ένα συνηθισμένο σκιουράκι ήτανε, που θα 'μοιαζε μ' όλα τα' άλλα, αν δεν είχε μια παράξενη συνήθεια. Μόλις σουρούπωνε, το 'σκαγε απ΄ τη φωλιά του και πήγαινε και στηνότανε στην άκρη του δάσους, δίπλα στο ποτάμι, καρτερώντας τα ζώα που πήγαιναν να πιουν νερό...

Περνούσαν λέαινες, ζαρκάδια κι αρκούδες και λαγοί κι ασβοί και βατραχάκια... Το σκιουράκι ένιωθε πως με όλα έμοιαζε λιγάκι, πως όλα τους είχανε κάτι όμορφο, κάτι ξεχωριστό. Έτσι, τα σταματούσε όλα, τα κοίταζε στα μάτια και τα ρωτούσε:

- Μπορείς να μ' αγαπάς;

Τα πιο πολλά γελούσαν. Αλλα δεν έμπαιναν στον κόπο να απαντήσουν. Και άλλα του απαντούσαν: Δεν έχω χρόνο...Και άλλα του απαντούσαν: δεν ξέρω τι είναι ν' αγαπάς...Κι αυτό γινόταν κάθε σούρουπο κι έτσι είχαν τα πράγματα, ώσπου μια μέρα…….ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΕΔΩ